Według dotychczasowych ustaleń, na podstawie zachowanych fragmentów ksiąg
parafii Garwolin, najstarszym, w tej chwili znanym przodkiem jest Wojciech, który
z poznańskiego przybył do Garwolina. Wiadomo, że miał żonę Annę i w 1613 roku w
Garwolinie urodziła się ich córka Zofia. Prawdopodobnie synem Wojciecha był
również Jakub Sabak, który w Garwolinie założył rodzinę z Jadwigą, a następnie z
Dorotą. Do rodziny z Jadwigą przypisano dzieci: Katarzynę (1618), Piotra, Dorotę
(1631), Sebastiana i Pawła, a do rodziny z Dorotą: Mikołaja (1648) i Bartłomieja
(1651). Wszyscy wymienieni synowie Jakuba założyli rodziny w Garwolinie, co
ustalono po urodzinach dzieci. Ponieważ przy kobietach podawano tylko imię, nie
wiadomo, które z kobiet założyły rodziny. W aktach ślubów zachował się tylko
zapis dotyczący ślubu Sebastiana Sabaka i Doroty Głębockiej z 1704 roku,
prawdopodobnie dotyczący syna Mikołaja Sabaka i Anny Kienkówny.
Wszystko wskazuje na to, że wspomniany Piotr został sołtysem łanowym w Lalinach. Jego dwaj synowie Kazimierz i
Stefan
przejęli następnie to sołtysostwo i pełnili je obaj. Kazimierz Sabak z synem
Melchiorem i Stefan Sabak z synem Piotrem. W aktach Garwolina zachował się zapis
urodzin syna Piotra - Kazimierza (1659), brak
natomiast danych o Stefanie. Z zachowanych akt ustalono, że w Garwolinie Kazimierzowi
z żoną Marianną urodziło się siedmioro dzieci. W 1710 roku Kazimierz
ożenił się ponownie z Katarzyną Włodarczyk z Brzuzy. Ślub odbył się w parafii
Borowie, a świadkami byli Piotr Sabak i Adam Sabak. Adam Sabak w tamtym okresie
był organistą w Borowiu ale nie wiadomo czy był to brat Piotra, czy Kazimierza.
Do tego małżeństwa przypisano Melchiora Sabaka (1717) i Kazimierza Sabaka
(1720).
Nie ustalono powiązania między rodzinami z Lalin, Latowicza i Wężyczyna.
Nadmienić należy, że w latach 1667 - 1699 parafią w Borowiu zarządzał ks. Szymon
Sabbak, co mogło mieć związek z objęciem sołtysostwa w Lalinach przez Piotra i
przemieszczeniem rodzin do parafii Latowicz.
Tu należy wspomnieć również o pisowni nazwiska Sabak. Kilka lat temu prof. Zenon
Sarbak z Poznania pisał do mnie, czy przypadkiem Sabak nie zgubił literki " r ",
bo w poznańskiem od kilku wieków występują rodziny o takim nazwisku, od kiedy to
trzy rodziny o tym nazwisku przybyły w poznańskie z zachodu. Ponieważ w tym
okresie dość swobodnie podchodzono do nazwisk i pisano je jak słyszano, czy jak
podawał zgłaszajacy, to wszystko jest możliwe. Nawet tu ksiądz pisany jest jako
Sabbak, świadkowie przy ślubie Kazimierza w Borowiu jako Piotr i Adam Szabak, a
niektóre dzieci w rodzinach w Garwolinie jako Sabakowicz.
Niżej zamieszczony wykaz przedstawia rodziny Sabaków występujące na terenie parafii Latowicz, które utworzyły drzewa
rodzinne. Poza wymienionymi niżej rodzinami z Lalin, Latowicza i Wężyczyna
występuje jeszcze rodzina Laurentego Sabaka i Jadwigi z Transboru, która miała
córkę Mariannę urodzoną 1.2.1761 roku ale brak dalszych danych o tej rodzinie.
Pozostałe rodziny Sabaków obejmują rodziny występujące w innych parafiach -
dotychczas w parafii Garwolin.
Rodziny Sabaków (Wężyczyn)
W Wężyczynie występują trzy najstarsze rodziny tj. Grzegorza Sabaka urodzonego
około 1710 roku, Adalberta Sabaka urodzonego ok. 1723 roku i Jakuba Sabaka ur.
ok. 1731 roku. Te trzy osoby mogą być braćmi ale nie ma na to dowodów. Rodziny
Grzegorza i Jakuba nie wytworzyły drzew rodowych a wytworzyła je jedynie rodzina
Adalberta (Wojciecha) Sabaka.
Grzegorz Sabak ożeniony z Katarzyną mieli w Wężyczynie, w
okresie objętym ewidencją, córkę Katarzynę i syna Stefana zmarłych w młodym
wieku. Prawdopodobnie ich córką była również
Rozalia Sabak
urodzona w 1743 roku, która w 1772 roku poślubiła
Marcina Ślusarczyka
z Latowicza i tu urodziło się im 9-ro dzieci, z których troje założyło rodziny.
Róża Ślusarczyk w 1796
roku poślubiła Wincentego Gryza i w Latowiczu mieli 10 dzieci. Po śmierci Róży,
Wincenty w 1812 roku ożenił się z Agnieszką Domozerską z Seroczyna i w Latowiczu
mieli jeszcze 7-ro dzieci, z których czworo założyło rodziny.
Jakub Sabak z kolei w 1776 roku ożenił się z Anastazją Jarmuł z
Latowicza i założyli rodzinę w Latowiczu, gdzie urodziło się im 4-ro dzieci, z
których dwoje zmarło w dzieciństwie. Jakub zmarł w 1784 roku i Anastazja w
1785 roku poślubiła Tomasza Kowalskiego, z którym miała jeszcze 4-ro dzieci.
Brygida Sabak, córka Jakuba i Anastazji, w 1799 roku poślubiła Tomasza
Świeczkę, z którym mieli 4-ro potomstwa.
Marianna Świeczka najmłodsza córka Tomasza w 1825 roku
poślubiła Hieronima Kawkę z Latowicza syna Stanisława i Petronelli Suda i tu
mieli 7-ro dzieci, z których 5-ro założyło rodziny.
Adalbert Sabak i Agnieszka
Najstarszą znana rodziną Sabaków w Wężyczynie jest rodzina
Grzegorza Sabaka i
Katarzyny. Grzegorz Sabak urodził się około 1710 roku, natomiast Katarzyna
około 1717 roku i w Wężyczynie w czasie objętym ewidencją mieli córkę Katarzynę
i syna Stefana zmarłych w młodości. Następne dwie rodziny opisane poniżej
założył
Adalbert Sabak z Agnieszką i
Jakub Sabak z Anastazją Jarmuł.
Według wieku podanego w aktach zgonu Adalbert urodził się około 1723 roku a
Jakub około 1731 roku. Biorąc pod uwagę niedokładności z jakimi wówczas podawano
wiek Adalbert i Jakub mogli być zarówno dziećmi Grzegorza jak i jego braćmi.
Adalbert (Wojciech) Sabak z Agnieszką mieli w Wężyczynie
7-ro dzieci, z
których troje założyło rodziny w parafii Latowicz.
Dionizy Sabak, najstarszy syn Wojciecha w 1777 roku ożenił
się z
Małgorzatą Wronowską z Oleksianki córką Jana i Zofii i mieli 6-ro dzieci, z których
5-ro zmarło w dzieciństwie, natomiast rodzinę założył pozostały Piotr.
Piotr Sabak, syn Dionizego, w 1798 roku ożenił się z Julianną Reda
ze Strachomina córką Ignacego i Franciszki Wiechetek i w Wężyczynie mieli 7-ro
dzieci, z których dwoje zmarło w dzieciństwie, a 4-ro założyło rodziny.
Adalbertus (Wojciech) Sabak najstarszy syn Piotra w 1822 roku ożenił się z Barbarą Domoń z
Wężyczyna i tu urodziło się im 8-ro dzieci.
Tomasz Sabak najstarszy syn Wojciecha ożenił się z Dorotą Gałązka i w
Wężyczynie mieli 6-ro dzieci.
Apolonia Sabak najstarsza córka Tomasza w 1866 roku poślubiła
Franciszka
Dziugła z Jeruzala syna Pawła i Antoniny Malko i w Wężyczynie urodziło się im 12-ro dzieci.
Ich najstarszy
syn
Józef Dziugieł w 1894 roku ożenił się z Marianną Gajowniczek
ze Stawku córką Jana i Katarzyny Miedek i w Wężyczynie mieli 5-ro dzieci.
Jan Dziugieł drugi syn Franciszka w 1896 roku ożenił się z
Katarzyną Jaworską z Kamionki córką Szymona i Scholastyki Miziarskiej.
Katarzyna Dziugieł córka Franciszka w 1892 roku poślubiła
Walentego Jaworskiego brata wspomnianej Katarzyny (miany) i w Kamionce mieli
5-ro dzieci. Ich syn
Władysław Jaworski w 1918 roku ożenił się z Marianną
Nocek z Latowicza córką Feliksa i Heleny Konderskiej. Córka zaś Walentego ,
Bronisława Jaworska w 1930 roku poślubiła Władysława Redę z Kamionki syna
Andrzeja i Marianny Chrustowskiej i w Kamionce mieli 5-ro dzieci, a ich
najmłodszy syn
Andrzej Reda w 1975 roku ożenił się z Mirosławą Kowalską z
Walisk córką Zygmunta i Danieli Sabak i w Kamionce urodził się im syn Cezary.
Agnieszka Dziugieł
druga córka Franciszka w 1894 roku poślubiła Wojciecha Gajowniczka, brata Marianny
żony Józefa (miany) i założyli
rodzinę w Stawku, gdzie mieli córki Aleksandrę i Helenę.
Helena Gajowniczek
w 1919 roku
poślubiła z kolei Franciszka Paudynę z Jeruzala syna Józefa i Ludwiki
Ciąćka.
Stanisław Dziugieł trzeci syn Franciszka w 1912 roku ożenił się z
Katarzyną Gajowniczek z Wężyczyna córką Piotra i Anny Kłos i w Wężyczynie mieli
8-ro dzieci. Ich córka
Stefania Dziugieł w 1935 roku wyszła za Jana
Serafina z Jagodnego syna Jana i Marianny Leśkiewicz i w Wężyczynie mieli trzech
synów.
Ludwik Sabak, syn Tomasza, w 1875 roku ożenił się z Teofilą
Jaworską z Wielgolasu córka Macieja i Marianny Łukaszek ale nie mieli potomstwa, a następnie poślubił Franciszkę
Paudynę z Kołodziąża ale również pozostali małżeństwem bezdzietnym.
Franciszka Sabak, córka Tomasza, w 1879 roku poślubiła Mikołaja
Jaworskiego z Wężyczyna syna Walentego i Anastazji Kłos i mieli tu 6-ro dzieci.
Helena
Jaworska ich najstarsza córka w 1906 roku wyszła za Andrzeja Jarzębskiego z Borówka
syna Franciszka i Julianny Komorek i w Wężyczynie urodził się ich syn Jan.
Bronisława Jaworska najmłodsza córka Mikołaja w 1924 roku
poślubiła Stanisława Osucha z Wężyczyna syna Jana i Weroniki Domańskiej i w
Wężyczynie mieli 8-ro dzieci.
Regina Osuch w 1947 roku poślubiła Jana
Komudę ze Skwarnego syna Stefana i Zofii Mazek.
Stefania Osuch druga
córka Stanisława w 1972 roku wyszła za Józefa Zwierza z Walisk syna Andrzeja i
Heleny Stępińskiej i najmłodsza córka Stanisława,
Marianna Osuch w 1968
roku wyszła za mąż za Witolda Zarasia z Katarzynowa.
Marianna Sabak, najmłodsza córka Tomasza, w 1882 roku poślubiła
Rafała Kozickiego z Bork syna Macieja i Franciszki Kania i w Wężyczynie mieli
6-ro dzieci, następnie w 1896 roku Rafał ożenił się z Agnieszką Świątek z
Kamionki córką Henryka i Marianny Gajowniczek i w Wężyczynie mieli jeszcze 4-ro
dzieci. Ich syn z drugiego małżeństwa Stanisław Kozicki w 1934 roku ożenił się z
Aleksandrą Światek z Kamionki córką Walentego i Katarzyny Sabak.
Onufry Sabak, drugi syn Wojciecha, ożenił się w 1851 roku z
Franciszką Kłos z Wężyczyna córką Piotra i Małgorzaty Chrust i tu mieli trzech synów,
następnie Franciszka w 1960 roku wyszła za Józefa Domonia z Wężyczyna syna
Dominika i Marianny Pajda wdowca po Juliannie Sabak i w Wężyczynie mieli jeszcze
10-ro dzieci.
Apolonia Sabak, córka Wojciecha, w 1854 roku poślubiła
Macieja Maletkę z Dąbrówki syna Wincentego i Małgorzaty Walewskiej i w Dąbrówce mieli 5-ro dzieci,
następnie w 1870 roku Apolonia poślubiła Andrzeja Zwierza z Borówka syna
Franciszka i Konstancji Auguścińskiej i w Dąbrówce mieli troje dzieci.
Marianna Maletka córka z pierwszego małżeństwa w 1881 roku
poślubiła Jana Śluzka z Chyżyn syna Pawła i Marianny Grzenda i w Dąbrówce mieli
syna Wiktora i córkę Weronikę.
Weronika Śluzek z kolei w 1911 roku
wyszła za mąż za Ludwika Murackiego z Łukówca syna Franciszka i Katarzyny
Lipnickiej.
Wojciech Zwierz syn Apolonii z drugiego małżeństwa w 1900 roku
ożenił się z Wiktorią Zawadka z Transboru córką Tomasza i Ludwiki Gelo i w
Dąbrówce mieli 5-ro dzieci.
Władysława Zwierz ich najmłodsza córka
w 1940 roku poślubiła Stefana Saganowskiego z Wężyczyna syna Jana i Heleny
Fiołek i w Dąbrówce mieli trzech synów.
Jarosław Saganowski ich
najmłodszy syn w 1977 roku ożenił się z kolei z Janiną Jaworską z Kamionki córką
Jana i Celiny Zwierz.
Katarzyna Zwierz córka Apolonii z drugiego małżeństwa w 1900 roku
poślubiła Ludwika Redę z Kamionki syna Walentego i Katarzyny Sikora i mieli 6-ro
dzieci. Najstarszy Bronisław urodził się w Stawku , a pozostałe w Dębińcu.
Marianna Sabak druga córka Wojciecha z kolei w 1855 roku wyszła za
Walentego
Brzozowskiego z Transboru syna Jana i Kunegundy Rybak i w Transborze mieli troje dzieci,
następnie Walenty w 1861 roku ożenił się z Anastazją Zielińską ze Starogrodu
córką Franciszka i Klary Sątorek i mieli 4-ro dzieci, które założyły rodziny i
trzeci raz Walenty ożenił się z Anastazją Sątorek i w Transborze urodziła się im
córka Marianna.
Katarzyna Brzozowska córka Walentego z pierwszego małżeństwa w
1878 roku poślubiła Wojciecha Rżysko z Woli Starogrodzkiej syna Marcina i
Agnieszki Ćmoch.
Julianna Sabak najmłodsza córka Wojciecha w 1856 roku
poślubiła Józefa Domonia z Wężyczyna syna Dominika i Marianny Pajda i tu
urodziła się ich córka Franciszka, następnie w 1860 roku Józef ożenił się z
wyżej wspomnianą Franciszką Kłos z Wężyczyna wdową po Onufrym Sabaku i w
Wężyczynie mieli 10-ro dzieci.
Roch Sabak, najmłodszy syn Wojciecha, ożenił się w 1865
roku z Marianną Świątek ze Strachomina i w Wężyczynie mieli 8-miu synów.
Jan Sabak ich syn w 1900 roku ożenił się z Julianną Brzozowską z Transboru
i w Wężyczynie mieli 4-ro dzieci, a następnie Jan ożenił się Julianną Adamiec i
mieli syna Wincentego i trzeci raz Jan ożenił się z Julianną Traczyk i w
Wężyczynie mieli 5-ro dzieci.
Stanisław Sabak, syn Jana i Julianny Tkaczyk, w 1953 roku ożenił
się z Kazimierą Świątek z Redzyńskiego córką Ludwika i Józefy Mistewicz i w Wężyczynie urodził się im syn
Jan,
który z kolei ożenił się z Zofią Rudaś i w Wężyczynie mieli syna Michała i
córkę Katarzynę.
Wacław Sabak, drugi syn Jana i Julianny, w 1951 roku ożenił się z
Władysławą Sabak z Wężyczyna córka Ludwika i Heleny Mazek i mieli tu 4-ro dzieci, a najmłodszy
Leszek
Sabak ożenił się z Lillą Kwiatkowską i w Wężyczynie mieli troje dzieci.
Janina Sabak, najmłodsza córka Jana, w 1947 roku poślubiła Wacława
Szczęsnego z Siodła, syna Franciszka i Marianny Słodownik.
Ludwik Sabak, drugi syn Rocha, w 1902 roku ożenił się z Heleną
Mazek z Wężyczyna córka Walentego i Karoliny Jurkowskiej i mieli 4-y córki,
które założyły rodziny.
Najstarsza
Leokadia Sabak w
1928 roku wyszła za Stanisława Grzendę z Chyżyn syna Piotra i Julianny Bobotek i tu mieli 5-ro dzieci.
Kolejna
Kazimiera Sabak w 1934 roku poślubiła Franciszka Jurkowskiego z
Wężyczyna syna Walentego i Agnieszki Dąbrowskiej i tu urodziło się im 4-ro dzieci.
Trzecia córka
Stefania Sabak
poślubiła Józefa Domunia z Wężyczyna, a ślub odbył się w 1934 roku razem ze
ślubem siostry Kazimiery (wspólne wesele), i w Wężyczynie mieli 4-ro dzieci. Ich
córka
Salomea Domoń w 1973 roku poślubiła Andrzeja Kowalczyka z Wodyń
syna Kazimierza i Władysławy Kosmalskiej.
Najmłodsza
Władysława Sabak w 1951 roku poślubiła Wacława Sabaka z
Wężyczyna syna w/w Jana i Julianny Traczyk czyli stryjecznego brata i mieli 4-ro dzieci omówione
przy Janie Sabaku.
Walenty Sabak, trzeci syn Rocha, w 1914 roku ożenił się z Heleną
Stosio z Wężyczyna córka Piotra i Marianny Mazek i mieli tu 4-ro dzieci.
Najstarszy
Jan Sabak w
1941 roku ożenił się z Janiną Mazek z Wężyczyna córką Jana i Wiktorii Sadowskiej i tu urodziło się im troje
dzieci i wszystkie zmarły w roku urodzenia.
Józef Sabak drugi syn Walentego w 1947
roku ożenił się z Genowefą Braulińską ze Strachomina córka Ludwika i Heleny
Kozickiej i tu urodziło się im troje
dzieci, następnie Genowefa w 1966 roku poślubiła Antoniego Świątka ze
Strachomina wdowca po Eugenii Rechnio, ale nie mieli dzieci.
Kamila Sabak,
najstarsza córka Józefa i Genowefy, w 1970 roku poślubiła Jana Stosio z Bork i w
Strachominie mieli troje dzieci, a ich syn Adam Stosio w 1997 roku ożenił się z
Edytą Brzozowską z Generałowa i w 1998 roku urodził się im syn Łukasz.
Ryszard Sabak, trzeci syn Walentego, w 1958 roku ożenił się z Kazimierą
Adamiec z Dzielnika córką Michała i Julianny Sikora i w Wężyczynie urodził się ich syn
Sławomir Sabak
żonaty następnie z Małgorzatą Kuźnia, z którą w Wężyczynie mieli troje dzieci.
Marianna Sabak, córka Piotra, w 1824 roku poślubiła
Pawła Stosio z
Wężyczyna syna Balcera i Krystyny Wiechetek i mieli w Wężyczynie 14-ro dzieci, z
których 8-ro założyło rodziny, omówione pod wymienionym linkiem.
Teresa Jadwiga Sabak, druga córka Piotra, w 1832 roku poślubiła Piotra
Gajowniczka ze Strachomina syna
Ignacego i
Magdaleny Keneckiej, wdowca po Mariannie Domoń, i w Wężyczynie mieli 4-ro
dzieci, a ich syn
Feliks Gajowniczek w 1864 roku ożenił się
z Józefą Uchman z Wężyczyna.
Franciszek Karol Sabak, najmłodszy syn Piotra, w 1840 roku ożenił się z
Apolonią Nidek córka Benedykta i Katarzyny i w Wężyczynie mieli 5-ro dzieci.
Najstarsza z nich
Weronika Sabak w 1858 roku poślubiła Karola Maciejca z Wężyczyna
syna Jana i Magdaleny Domoń i
mieli syna Stanisława, a następnie Weronika w 1861 roku poślubiła Onufrego
Uchmana, z którym w Wężyczynie miała 5-ro dzieci.
Stanisław Maciejec
z pierwszego małżeństwa w 1886 roku ożenił się z Marianną Gajowniczek z
Wężyczyna córką Antoniego i Józefy Reda.
Marianna Sabak, druga córka Franciszka, w 1864
roku wyszła za mąż za Tomasza Miklaszewskiego z Wężyczyna syna Wojciecha i
Marianny Maciejec i mieli troje dzieci.
Hiacynt Sabak, drugi syn Wojciecha, ożenił się z Heleną Gajowniczek i w
Wężyczynie mieli 11-ro dzieci, z których 9-ro zmarło w dzieciństwie. Córka
Hiacynta,
Magdalena Sabak córka Hiacynta w 1811 roku poślubiła Benedykta
Sadowskiego z Bork syna Franciszka i Barbary Krasnej i w Wężyczynie urodziło się
im 5-ro dzieci. W 1823 roku Magdalena ponownie wyszła za mąż za Grzegorza
Chrusta z Chyżyn syna Mateusza i Zofii Dyła i w Wężyczynie mieli również 5-ro
dzieci.
Barbara Katarzyna Sadowska z pierwszego małżeństwa w 1841 roku
poślubiła Jakuba Miziarskiego z Wielgolasu syna Bartłomieja i Gertrudy
Kowalskiej i w Wężyczynie urodziła się im córka Scholastyka.
Scholastyka Miziarska z kolei w 1863 roku wyszła za Szymona
Jaworskiego z Wielgolasu syna Kacpra i Marianny Świątek i w Wielgolesie mieli
7-ro dzieci, z których czworo założyło rodziny.
Regina Sabak, córka Wojciecha, w 1783 roku poślubiła Andrzeja Staniaka i
w Dąbrówce mieli 4-ro dzieci.
Szczegóły gałęzi
Adalberta Sabaka i Agnieszki.