Rodzina Stanisława Sabak i Katarzyny Gajowniczek oraz ich następców
na kolonii 16

 

Pierwszym znanym przodkiem tej rodziny był Stefan Sabak urodzony ok.1672 roku i jego żona Małgorzata.
Piotr Sabak jego syn lub wnuk z pierwszą żoną Barbarą miał troje dzieci (tyle ustalono) i z drugą - Agnieszką Markosik - 12 dzieci. Zob. rodziny Piotra Sabak.  Urszula z pierwszego małżeństwa wyszła w 1790 roku za mąż za Kazimierza Plichtę z którym mieli troje dzieci. Ich córka Ewa Plichta wyszła za Mikołaja Wiechetka z Redzyńskiego syna Laurentego (Wawrzyńca) i Katarzyny Nocek. Zob. rodziny Jakuba Wiechetka.
Z drugiego małżeństwa z Agnieszką Markosik; córka Anastazja w roku 1799 wyszła za mąż za Dominika Bieńko z Iwowego syna Łukasza i Teresy. Syn Paweł ożenił się z Marianną Reda ze Strachomina a następnie z Cecylią Kowalską i otrzymali po sołtysie kolonię 16. Syn  Wincenty ożenił się do Redzyńskiego z Krystyną Wiechetek a jeden z synów Wincentego - Roch Euzebi otrzymał w spadku po sołtysie kolonię 17. Leon ożenił się z Marcellą Pęśko - kolonia 13, a najmłodsza córka Marcella wyszła za mąż za Franciszka Okrzeję z Iwowego syna Kacpra i Elżbiety Pęśko i mieli 8-mioro dzieci.
Paweł Sabak syn Piotra urodził się w 1786 roku a w 1813 poślubił Mariannę Reda ze Strachomina córkę Augustyna i Klary Reda z która miał 6-ro dzieci z których 4-ro zmarło w dzieciństwie. Pozostałe dwie córki wyszły za mąż ; Monika za Augustyna Rechnio z Redzyńskiego z którym miała 5-ro dzieci, zaś młodsza Marianna za Piotra Gajowniczka z Lalin syna Kazimierza i Małgorzaty Łodyga z którym miała troje dzieci.
Po śmierci Marianny, zmarłej w maju 1830 roku, Paweł w lipcu 1830 roku poślubił Cecylię Kowalską z Redzyńskiego córkę Wojciecha i Gertrudy Całka z którą miał troje dzieci a ich syn Stanisław ożenił się z Katarzyną Gajowniczek z Chyżyn.
Paweł zmarł w 1841 roku i po jego śmierci Cecylia wyszła za mąż w 1842 roku za Leona Pazurę z Redzyńskiego.
Stanisław syn Pawła i Cecylii urodzony w 1833 roku poślubił w 1853 roku Katarzynę Gajowniczek z Chyżyn córkę Gabriela i Franciszki Pęśko, z która miał córkę Mariannę urodzona w lutym 1855 roku, zmarłą po miesiącu. Stanisław z Katarzyną nie mieli więcej dzieci i gospodarkę przekazali Aleksandrowi Łodydze, który tu się wychowywał i pracował.

Aleksander Łodyga urodził się w 1874 roku na kolonii 1, a w 1901 roku poślubił Weronikę Kowalską córkę Ambrożego i czwartej jego żony Magdaleny Zawilińskiej z kolonii 22. Aleksander z Weroniką mieli 8-ro dzieci, z których dwoje najstarszych zmarło w dzieciństwie. Najstarszy z żyjących Władysław ożenił się w 1932 roku ze Stanisławą Świątek z Lalin córką Jana i Franciszki Łodyga na kolonię 9. Jan ze Stefanią Stosio ze Strachomina pozostali na kolonii 16. Bracia Stanisław urodzony w 1908 roku i Henryk urodzony w 1922 roku ożenili w 1946 roku się z siostrami Świątkównami z Iwowego córkami Wiktora i Anny Skorupa; Stanisław z Józefą urodzoną w 1922 roku i Henryk z Jadwigą urodzoną w 1925 roku. Stanisław z Józefą mieli dwóch synów, a Henryk z Jadwigą trzech synów. Władysława  córka Aleksandrapoślubiła Dominika Łuszkiewicza z kolonii 20.
Jan Łodyga urodzony w 1911 roku poślubił w 1938 roku Stefanię Stosio ze Strachomina córkę Walentego i Marianny Saganowskiej z którą miał 5-ro dzieci. Najstarszy syn Kazimierz pozostał na gospodarstwie natomiast pozostali założyli rodziny poza Lalinami.
Kazimierz  urodzony w 1944 roku poślubił w 1969 roku Zofię Prus z Redzyńskiego córkę Stefana i Zenobii Kowalskiej, z którą miał 4-ro dzieci. Po śmierci Zofii, zmarłej w 1980 roku, poślubił w 1990 roku Mariannę Naradzynowską z Ciepienia, wdowę po sąsiedzie Edwardzie Sabak, z która ma syna Marcina. Zob. rodziny Baltazara Łodygi.