Rodziny Gajowniczek

Tomasz Gajowniczek i Anastazja

Rodzinę w Lalinach założył Tomasz Gajowniczek urodzony ok. 1720 roku żonaty z Anastazją. Z małżeństwa tego ustalono 5-ro dzieci.

Jan Gajowniczek, najstarszy syn Tomasza,  poślubił w 1781 roku Zuzannę Pazura z którą mieli 6-ro dzieci.
Syn Grzegorz Gajowniczek w 1813 roku ożenił się z Klarą Pieniak, z którą w Lalinach miał 9-ro dzieci. Córka Monika Gajowniczek w 1836 roku poślubiła Wojciecha Sabaka z Redzyńskiego i wkrótce w 1842 roku zmarła bezdzietnie. Magdalena Gajowniczek w 1851 roku poślubiła Józefa Zawłockiego z Dębego i w Budziskach mieli 5-ro dzieci. Najmłodsza  Marianna Gajowniczek wyszła w 1855 roku za Antoniego Zbojnę z Brzusko Woli, syna Łukasza i Marianny Pasik.
Wiktoria Gajowniczek , córka Jana, w 1823 roku poślubiła Ludwika Duszyńskiego z Dębego i w Dębem mieli córkę Ewę i syna Antoniego.
Piotr Gajowniczek , drugi syn Jana, w 1823 roku ożenił się z Marianną Rogala z Iwowego i w Lalinach mieli troje dzieci. Najstarsza z nich Łucja Gajowniczek w 1839 roku poślubiła Wojciecha Sandomierskiego z Brzusko Woli i miała z nim 9-ro dzieci, a po jego śmierci poślubiła w 1860 roku Jana Pęśko z Lalin i mieli jeszcze w Lalinach troje dzieci. Zob kolonia 03. oraz rodziny Sandomierski.
Konstancja Gajowniczek  , córka Tomasza, w 1780 roku poślubiła Walentego Jesienia z Budzisk i mieli tam 7-ro dzieci. Zob. rodziny Jesień.
Zofia Gajowniczek , druga córka Tomasza, z kolei poślubiła w 1788 roku Jana Domonia z Wężyczyna i mieli tu 5-ro dzieci.
Kolejna córka Tomasza,  Rozalia Gajowniczek w 1792 roku poślubiła Jana Pazurę i mieli w Lalinach syna Leona Pazurę, który z kolei w 1823 roku ożenił się z Marianną Śluzek z Lalin i mieli 6-ro dzieci, a następnie w 1842 roku poślubił Cecylię Kowalską z Redzyńskiego.
Stanisław Gajowniczek, najmłodszy syn Tomasza, w 1791 roku ożenił się z Elżbietą Łodyga z Lalin i mieli w Lalinach 7-ro dzieci. Ich syn  Marek Gajowniczek w 1812 roku ożenił się z Elżbietą Dzięcioł z Redzyńskiego i mieli córkę Franciszkę, która zmarła w dzieciństwie. Kolejny Bonifacy Gajowniczek w 1817 roku ożenił się z Katarzyną Urbanek z Lalin i mieli tu 5-ro dzieci. Najstarszy syn Bonifacego, Szymon Gajowniczek w 1862 roku ożenił się z Marianną Królak z Zabiela, córką Stanisława i Marianny Budziak. Drugi z synów Bonifacego, Bartłomiej Gajowniczek w 1849 roku ożenił się z Weroniką Pazura z Lalin  i w Iwowem mieli syna Ludwika i córkę Mariannę.
Jan Gajowniczek , trzeci z synów Stanisława, w 1819 roku ożenił się z Marianną Pęśko z Lalin i mieli tu syna Juliana, który zmarł w dzieciństwie i córkę Honoratę Gajowniczek, która w 1848 roku wyszła za mąż za Wincentego Osiaka z Jaźwin  i w Lalinach mieli 7-ro dzieci. Ich syn Franciszek Osiak poślubił Mariannę Koronka z Czyżkowa p. Garwolin i na Lalinkach mieli 6-ro dzieci. Zob. ogród 09. 

Szczegółowe dane gałęzi: Tomasza Gajowniczka i Anastazji.

Bartłomiej Gajowniczek i Anna Reda

Bartłomiej Gajowniczek zmarł prawdopodobnie w okresie, z którego zaginęły księgi, w związku z czym nie można ustalić przybliżonej daty urodzenia i wieku, ale po wieku żony można domniemywać, że urodził się w latach 20-tych XVIII wieku. Bartłomiej w 1756 roku poślubił Annę Reda i w Strachominie mieli 4-ro dzieci, z których dwoje zmarło w dzieciństwie, natomiast syn Łukasz założył rodzinę.

Łukasz Gajowniczek, syn Bartłomieja w 1777 roku poślubił Katarzynę Paśnik i w Strachominie mieli 8-ro dzieci, z których troje zmarło w dzieciństwie zaś syn Rafał założył rodzinę w Strachominie. Rafał Gajowniczek w 1810 roku ożenił się z Franciszką Michna i w Strachominie mieli 7-ro dzieci, z których Dionizy i Magdalena założyły rodziny.
Dionizy Łukasz Gajowniczek w 1836 roku ożenił się z Julianną Gajowniczek córką Mikołaja i Magdaleny Kusio (patrz wyżej rodziny Stefana Gajowniczka) ale nie mieli dzieci, następnie Dionizy w 1843 roku ożenił się z Katarzyną Wrzodek z Kochan córką Feliksa i Antoniny Kosut i mieli córki Monikę i Mariannę oraz syna Andrzeja. Monika Gajowniczek w 1875 roku poślubiła Józefa Obłozę z Kozłowa i w Oleksiance mieli 5-ro dzieci. Ich córka Anna Obłoza w 1906 roku poślubiła Franciszka Gaładyka z Lalin i w Strachominie mieli synów Jana i Ludwika.
Magdalena Gajowniczek , córka Bartłomieja, w 1836 roku poślubiła Pawła Zwierza z Borówka syna Daniela i Brygidy Wójcik i w Borówku mieli 5-ro dzieci. Ich syn Kacper Zwierz w 1861 roku ożenił się z Marcjanną Olko z Kamionki, zaś drugi syn Antoni Zwierz w 1862 roku poślubił Urszulę Dżbik  z Łomnicy, następnie w 1894 roku ożenił się ponownie z Franciszką Gajowniczek ze Strachominia córką Jana i Agnieszki Stosio. (Zob. wyżej rodziny Stefana Gajowniczka).

Szczegółowe dane gałęzi: Bartłomieja Gajowniczka i Anny Reda.

          Franciszek Gajowniczek

Omawiając Gajowniczków warto zamieścić dane dotyczące Franciszka Gajowniczka, za którego w Oświęcimiu oddał życie Maksymilian Kolbe, gdyż w publikacjach podawane są różne daty.
Franciszek Gajowniczek urodził się 01.11.1901 roku w Strachominie parafii Latowicz  syn Jana Gajowniczka i Marianny z Rozwów, chrzest przyjął w Latowiczu 10.11.1901 roku. Dnia 21.07.1926 roku poślubił Helenę Demidowicz w kościele parafialnym w Rawie. Mieli  synów Bogdana i Juliusza, którzy zginęli 17.01.1945 roku w czasie bombardowania Rawy Mazowieckiej. Franciszek był sierżantem wojska polskiego i brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku. Po kapitulacji twierdzy Modlin 28.09.1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli, skąd uciekł w październiku i wraz z kolegami próbowali przedostać się na Węgry. Wydany w Słowacji w ręce gestapo przebywał w więzieniu w Zakopanem, następnie w Tarnowie i od 08.09.1940 roku do 25.10.1944 roku w Oświęcimiu - nr obozowy 5659, skąd został  przetransportowany do Sachsenhausen. Tam w maju 1945 został uwolniony przez Amerykanów. Przebywał krótko w Lubece i Szczecinie i w październiku 1945 roku wrócił do Rawy. Ostatecznie wraz z żoną osiadł w Brzegu nad Odrą. Zmarł 13.03.1995 roku i został pochowany wśród zakonników w Niepokalanowie.