parafia Liwska. Potem powstały parafie w Osiecku i Karczewie.
W tym okresie do parafii należały osady a późniejsze miasta: Seroczyn, Stoczek, Borowie, Miastków, Zwola,
Kozłów, Parysów, Kiczki, Wodynie, Jeruzal, Żeliszew, Kuflew, Siennica, Starogród i Cegłow.
Na wschód parafia wykraczała poza ziemię Czerską. Obok na rysunku ogólno poglądowym linią ciągłą oznaczono
granice ziemi Czerskiej o linią przerywaną granice parafii Latowicz.Pierwszy kościół w Latowiczu był prawdopodobnie pod wezwaniem Św. Wawrzyńca. W 1400 roku, w związku z lokacją miasta, księżna Anna Konradowa wybudowała nowy drewniany duży kościół pod wezwaniem Św. Trójcy i Św. Walentego.
W związku z rozwojem osadnictwa w XV wieku z parafii w Latowiczu wydzielono sąsiednie parafie w: Miastkowie (1424r.), Wodyniach (1445),Cegłowie (1450),Kiczkach (1458), Parysowie (1461), Stoczku (1472) i Kuflewie (1515).
W 1519 roku do Latowickiej Parafii należało 7 miejscowości co przedstawia rysunek z lewej. Były to: Wielgolas, Starogród, Transbór i Oleksianka założone już w XII wieku oraz Dębe, Waliska i Laliny założone w XIII - XIV wieku.
W roku 1522 księżna Anna Radziwiłłówna wystawiła nowy kościół pod wezwaniem Św. Anny. Kościół ten był drewniany z z chórem murowanym. Przy kościele było cztery kaplice: dwie Św. Stanisława i Trzech Króli od południa i dwie Św. Mikołaja i Panny Maryi od północy.
W XVI wieku szybko postępuje osadnictwo na wykarczowanych obszarach leśnych. W obrębie parafii powstało 14 nowych wsi Były to: Dłużew, Kamionka, Wężyczyn, Dąbrówka, Rudnik, Obromska, Redzyńskie, Iwowe, Strachomin, Zgorznica, Wola Strachomska, Chyżyny, Wola Dębska. W sąsiedztwie powstały też nowe parafie w Jeruzalu (1532r.) oraz w Borowiu i Seroczynie (1547r.).W związku z szybkim rozwojem tych terenów i powstaniem nowych
parafii, w drugiej połowie XVI wieku utworzono dekanat Latowicki,
który obejmował parafie: Kiczki, Kuflew, Jeruzal, Żeliszew, Wodynie, Seroczyn, Stoczek, Miastków,
Zwolę, Jastrzębie-Borowie i Parysów a więc teren pierwotnej parafii z wyłączeniem Siennicy i Cegłowa.
Dekanat Latowicki istniał do 1755 roku.W 1569 roku do parafii Latowickiej oprócz miasta Latowicza należało 20 wsi:" Waliszka, Kamionka, Weziczyn, Strachoniyn, Yiwowe, Wielkiliasz, Redzinskie, Dąbrowka, Chiziny, Ollexanka, Trebiczbor, Yalini, Zebraczka, Starogrod, Dembe, Wolia Dembska, Kolaczki, Rudnik, Chronym i Lopaczianka". W rejastrze wykonanym w 1571 roku wymieniono następujące wsie należące do parafii Latowicz: "Wielkiliasz, Chyziny, Trembiczbor, Kamionka, Weziczyn, Dąbrowka, Ollexanka, Ywowe, Yaliny, Redzinskie, Strachomin, Żebraczka, Rudnik, Róża, Zabielę, Thocziska i Zgornicza". Zmiany te wynikają prawdopodobnie z przemieszczania wsi do nowo powstałych sąsiednich parafii.
W XVI wieku w Latowiczu poza wielkim kościołem parafialnym Św. Anny był jeszcze kościółek Św. Wawrzynca i Św. Ducha ze szpitalem dla ubogich. Jak stwierdzono w czasie wizyty biskupa Goślickiegow 1603 roku kościoły te były zaniedbane, a kościół Św. Wawrzyńca upadający o jednym ołtarzu.
Około 1613 roku kościół wybudowany przez ks. Annę Mazowiecką spłonął w pożarze miasteczka . ponadto spłonęła plebania, szpital i kaplica szpitalna.
Kościół parafialny wzniósł na nowo ks. Stanisław Falęcki
proboszcz latowicki, kanonik pułtuski.
Nowy kościół pod wezwaniem Św. Ducha zbudowany był z bloków sosnowych lecz nie był już tej okazałości i tych rozmiarów
jak dawniejszy. Kościół usytuowany był na miejscu starego po południowej stronie ul. Św. Ducha.
Przy kościele tym istniał aż do XIX wieku cmentarz przykościelny. Nowy kościół był konsekrowany
w 1659 roku przez bpa. poznańskiego Wojc. Tholibowskiego.W tym miejscu należy zaznaczyć, że w czasie wojny szwedzkiej (potopu) w latach 1655-60 miasto i kościół a także okolice grabione i niszczone były przez wojska szwedzkie i wspomagające je wojska rosyjskie i kozackie. Wojny te położyły kres świetności Latowicza, który już nie odzyskał dawnego znaczenia. Po wojnach szwedzkich w Latowiczu pozostało zaledwie 18 z 265 domów a w niektórych okolicznych wioskach nie pozostał żaden dom.
W latach 1733-1737 wzniesiony został kolejny drewniany kościół na koszt Augusta Aleksandra Czartoryskiego wojewody ruskiego,
starosty latowickiego. Świątynię konsekrował w 1777 roku biskup Kacper Cieciszowski.
W 1755 roku skasowano dekanat latowicki i przyłączono go do dekanatu garwolińskiego. Ponownie
został utworzony w 1793 roku. Należało do niego 12 ośrodków parafialnych. Po III rozbiorze Polski
parafia Latowicz została na krótko przyłączona do diecezji Lubelskiej. W 1819 roku włączono ją do
Archidiecezji Warszawskiej, Dekanatu Mińskiego.W 1888 roku proboszcz ks. Piotr Godlewski założył poza miastem tzw. "Nowy Cmentarz".
W latach 1899-1911 wybudowano nowy murowany kościół neogotycki wg projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Kościół pod wezwaniem Św. Walentego i Św. Trójcy został konsekrowany w 1920 roku przez kardynała Aleksandra Kakowskiego. W 1918 roku stary drewniany kościół rozebrano a jego wyposażenie wykorzystano w nowym kościele.
W czasie bombardowań w 1939 roku
spłonęła drewniana plebania, a w niej najstarsze księgi i
dokumenty parafialne, uszkodzony został również kościół. W czasie wojny Niemcy zabrali z wieży
kościoła dwa dzwony.Plebanię murowaną pobudowano w latach 1940-42 po wojnie wyremontowano kościół i zakupiono trzy nowe dzwony: Maria,
Walenty i Stanisław Kostka.Po wojnie nastąpił dalszy podział parafii. W 1950 roku erygowano parafię w Wielgolesie przy kaplicy objawienia a w 1952 roku parafię w Starogrodzie pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej. Podział parafii od XVII wieku przedstawia rysunek z lewej a obecny kształt parafii rysunek z prawej. Obecnie do parafii należą miejscowości: Latowicz, Budziska, Chyżyny, Dąbrówka, Dębe Małe, Iwowe, Kamionka, Laliny, Oleksianka, Redzyńskie, Stawek, Strachomin, Waliska i Wężyczyn. Parafia należy do diecezji Warszawsko-Praskiej, Dekanatu Siennickiego.
Ołtarze
Główny ołtarz w stylu gotyckim wykonany był w latach 1920-1922.
Boczny ołtarz z obrazem "Cud Św. Walentego" wczesnobarokowy z XVII w. W starym kościele był ołtarzem głównym z obrazem "Trójca Św.". Widoczne w starym kościele po bokach ołtarza dwie złocone rzeźby Św. Piotra i Św. Pawła przeniesiono do kościoła w Starogrodzie.
Boczny ołtarz z obrazem M.B. barokowy z XVII w.
Chrzcielnica w nawie bocznej nad nią znajduje się fresk "Chrzest Polski" z wizerunkiem Mieszka i Dobrawy
W drugiej nawie bocznej znajduje się kaplica Matki Bożej a nad nią fresk "Królowa Polski".
Kaplica Matki Boskiej
Późnorenesansowy ołtarz z obrazem "Matki Boskiej z Dzieciątkiem" (zwanym także: "Matki Boskiej Łaskawej" lub "Matki Boskiej Latowickiej". Obraz malowany na desce ok. 1600 r. sprowadzony do Latowicza w 1725 r. Obraz pokryty srebrną blachą.Barokowa ambona z początku XVIII w. ze starego kościoła. Po lewej stronie płaskorzeźba "Św. Józef" z poł. XVII w. a po prawej płaskorzeźba "Św. Walenty" z pastorałem w ręce.
Fresk na ścianie kaplicy przedstawiający "Objawienia Fatimskie".
Witraże
