Pierwszym znanym przodkiem tej rodziny był Stefan Sabak urodzony ok.1672 roku i jego żona Małgorzata.
Piotr Sabak jego syn lub wnuk z pierwszą żoną Barbarą miał troje dzieci (tyle ustalono) i z drugą - Agnieszką Markosik - 12 dzieci. Zob. rodziny Piotra Sabaka.  Urszula z pierwszego małżeństwa wyszła w 1790 roku za mąż za Kazimierza Plichtę z którym mieli troje dzieci. Ich córka Ewa Plichta wyszła za Mikołaja Wiechetka z Redzyńskiego syna Laurentego (Wawrzyńca) i Katarzyny Nocek. Zob. rodziny Jakuba Wiechetka.
Z drugiego małżeństwa z Agnieszką Markosik; córka Anastazja w roku 1799 wyszła za mąż za Dominika Bieńko z Iwowego syna Łukasza i Teresy. Syn Paweł ożenił się z Marianną Reda ze Strachomina a następnie z Cecylią Kowalską i otrzymali po sołtysie kolonię 16. Syn  Wincenty ożenił się do Redzyńskiego z Krystyną Wiechetek a jeden z synów Wincentego - Roch Euzebi otrzymał w spadku po sołtysie kolonię 17. Leon ożenił się z Marcellą Pęśko - kolonia 13, a najmłodsza córka Marcella wyszła za mąż za Franciszka Okrzeję z Iwowego syna Kacpra i Elżbiety Pęśko i mieli 8-mioro dzieci.
Wincenty Sabak urodzony w 1788 roku poślubił w 1809 roku Krystynę Wiechetek  z którą miał 11-ro dzieci, z których tylko troje założyło rodziny, natomiast pozostałe 8-ro zmarło w dzieciństwie. Najstarszy z żyjących Roch poślubił Anastazję Pęśko i objął kolonię 17. Młodsza Karolina wyszła za mąż za Jana Makowskiego z Iwowego, z którym miała 8-ro dzieci. Zob. rodzina MakowskichNajmłodszy Tomasz poślubił w 1841 roku Genowefę Pazura z Lalin córkę Leona i Marianny Śluzek.
Roch Sabak urodzony w 1816 roku poślubił w 1837 roku Anastazję Pęśko z Budzisk, córkę Jana i Franciszki Jesień, z którą miał 7-ro dzieci. Dwoje z nich założyło rodziny natomiast pozostałe 5-ro zmarło w dzieciństwie. Najstarszy syn Fabian poślubił Krystyne Sabak i pozostał na kolonii 17, natomiast córka Tekla wyszła za mąż za Ludwika Duszyńskiego z Budzisk, syna Joachima i Apolonii Pietrasik i mieli dwóch synów.
Fabian Sabak urodzony w 1838 roku poślubił w 1857 roku Krystynę Sabak siostrę Klemensa z kolonii 5, z którą miał córkę Katarzynę zaślubioną w 1889 roku z Janem Wronowskim z Iwowego synem Andrzeja i Marianny Bieńko. Katarzyna z Janem mieli 5-ro dzieci.
Fabian zmarł dwa lata po ślubie w 1859 roku i Krystyna w 1860 roku wyszła ponownie za mąż za Henryka Pęśko z kolonii 7,  wdowca po Ludwice Chrzyptowicz.
Henryk Pęśko z Krystyną Sabak mieli pięć córek, z których najstarsza zmarła w pierwszym roku po urodzeniu, zaś pozostałe założyły rodziny. Weronika Pęśko w 1891 roku wyszła za mąż za Tomasza Stułkę z Jaźwin syna Wincentego i Julianny Serzysko, zaś Marianna za Grzegorza Stułkę z Borowia syna Adama i Łucji Nurzyńskiej. Ślub Weroniki i Marianny odbył się 3.2.1891 roku. Trzecia z córek, Franciszka w 1892 roku poślubiła Stanisława Jakubiaka z Niecieplina syna Józefa i Anny Sarek, zaś najmłodsza Julianna w 1895 roku wyszła za Franciszka Wronowskiego z Iwowego brata Jana, który wcześniej poślubił przyrodnią siostrę Katarzynę.
Krystyna Sabak zmarła w październiku 1873 roku a w listopadzie tego roku Henryk Pęśko ożenił się z Franciszką Pazura córką Rocha i Katarzyny Jesień z którą miał dwoje dzieci.  Syn Jan zmarł po urodzeniu, natomiast córka Rozalia w 1895 roku wyszła za mąż za Józefa Baranka.
Henryk Pęśko  zmarł w 1893 roku tak więc córki Julianna i Wiktoria wyszły za mąż już po jego śmierci. Ostatnia żona Franciszka prawdopodobnie zadłużona z tytułu spłat córek (wydała za mąż siedem córek)  sprzedała kolonię Klemensowi Sabak bratu Krystyny drugiej żony Henryka, sama zaś zamieszkała z córką Rozalią na zakupionej części kolonii 20. Klemens zakupioną kolonię przekazał synowi Franciszkowi. Zob. rodziny Bartłomieja Pęśko.

Franciszek Sabak syn Klemensa z pierwszego małżeństwa z kolonii 5 urodził się w 1870 roku a w 1899 poślubił Aleksandrę Gelo z Redzyńskiego, córkę Ludwika i Katarzyny Świeczka, z którą miał 7-ro dzieci.
Syn Bolesław poślubił Mariannę Malitka z Brzuzy, córkę Wojciecha i Ewy Baran, z którą miał dwóch synów Mieczysława i Edwarda. Bolesław otrzymał pół kolonii 17 a poza tym trudnił się muzykowaniem, głównie na weselach , oraz różnym rzemiosłem.  Jego syn Edward ożenił się z Marianną Naradzynowską z Cierpienia córką Henryka i Teodory Duszyńskiej, z którą miał dwoje dzieci. Po śmierci Edwarda Marianna wyszła za mąż za sąsiada Kazimierza Łodygę.
Drugi syn Jan poślubił Irenę Kowalczyk z Gozdu, z którą miał dwie córki: Zofię i Jadwigę i gospodarował na drugiej połowie kolonii 17.
Trzeci syn Władysław ożenił się  w 1962 roku do Oleksianki z Kazimierą Rogala, córką Stanisława i Weroniki Wójcik i mieli córkę Jadwigę.