Rodzina Piotra Pazury i Franciszki Rechnio oraz ich następców
na kolonii 20

 

Kolonia ta jest ostatnią z kolonii sołtysowskich. Przypisana była do Kazimierza Sabak żonatego z Marianną Całka. Ci mieli 10 dzieci a najmłodsza Konstancja w 1810 roku poślubiła Bonifacego Pazurę i ich potomkom przypadła ta kolonia. Zob. rodziny Kazimierza Sabak.
Bonifacy Pazura urodzony ok. 1781 roku w 1810 roku poślubił Konstancję Sabak, z którą miał 8-ro dzieci, w tym podwójne bliżniaki. Część dzieci jak w większości ówczesnych rodzin zmarła wkrótce po urodzeniu. Dwoje założyło rodziny.
Syn Piotr Paweł Pazura w 1843 roku ożenił się z Franciszką Rechnio z Oleksianki córką Karola i Marianny Zadrożnej i pozostał na kolonii 20,  natomiast  córka Anastazja wyszła za mąż za Marcina Sabaka na kolonię 27.
Piotr Paweł Pazura urodzony w 1821 roku  z Franciszką Rechnio mieli 6-ro dzieci. Syn Antoni ożenił się do Dębego z Agnieszką Mikulską z którą miał 5-ro dzieci. Klemens ożenił się z kolei z Marianną Przybysz do Latowicza, gdzie mieli 4-ro dzieci z których Natalia, Weronika i Stanisław założyli rodziny w Latowiczu. Córka Marianna wyszła za mąż za Walentego Pieniaka do Latowicza, syna Jana i Marianny Szczypały i mieli troje dzieci. Najmłodsza Zofia wyszła za Andrzeja Łuszkiewicza z Wielgolasu i pozostała na kolonii 20. Zob. rodziny Bonifacego Pazury.

Dziadek Andrzeja Łuszkiewicza - Michał Łuckiewicz syn Daniela inaczej Łuszczewski był piwowerem i z żoną Teklą Kotkiewicz przybył do Wielgolasu z Glinianki i w Wielgolesie w latach 1801- 1812 urodziło im się 5-ro dzieci. Po śmierci Tekli w 1814 roku, Michał ożenił sie ponownie w 1819 roku  z Karoliną Nieprzecką z Wielgolasu córką Tomasza i Marianny. Po ślubie przenieśli się do Glinianki, gdyż ich dwoje dzieci Jacenty i Józefa, które założyły rodziny w parafii Latowicz były urodzone w Gliniance. Józefa Łuckiewicz wyszła w 1848 roku za Mateusza Rudkę do Wielgolasu a Jacenty Łuckiewicz ożenił się z Cecylią Brauła z Wielgolasu i tu założyli rodzinę. Zob. rodziny Łuckiewicza oraz rodziny Nieprzeckich.
Jacenty Łuckiewicz urodził się ok. 1821 roku w Gliniance a z Cecylią Brauła ożenił się w 1850 roku, z którą mieli 10-ro dzieci. Syn Franciszek ożenił się w 1877 roku z Franciszką Ceregra z Łękawicy, następny syn Wawrzyniec ożenił się w 1880 roku z Franciszką Łukaszek i brak dalszych informacji o tych małżeństwach. Kolejny syn Andrzej poślubił Zofię Pazura z Lalin, a Piotr ożenił się w 1883 roku z Magdaleną Reda ze Strachomina, córką Józefa i Julianny Rechnio i pozostali w Wielgolesie, gdzie urodziło się im 8-ro dzieci. O córkach Jacentego wiadomo, że Marianna wyszła za mąż za Jana Ptasińskiego z Wielgolasu syna Walentego i Franciszki Maciejewskiej i mieli 7-ro dzieci.
O dzieciach Piotra i Magdaleny Reda wiadomo, że Helena poślubiła w 1918 roku Władysława Czerwińskiego z Wężyczyna syna Szczepana i Franciszki Jarzębskiej; Stanisław poślubił Stanisławę Podstawka, z którą miał 6-ro dzieci i pozostał w Wielgolesie; Bronisława wyszła za mąż w 1929 roku za Jana Adamczyka z Chrominka syna Antoniego i Marianny Malitka; a Jan Łuszkiewicz    ożenił się z Bronisławą Jasińską z Dębińca.
Andrzej Łuszkiewicz urodzony w 1858 roku poślubił Zofię Pazura z Lalin w 1883 roku i mieli 8-ro dzieci. Najstarsza Aleksandra wyszła  w 1910 roku za Jana Wiechetka do  Wielgolasu, gdzie urodził się im syn Tadeusz; Józef ożenił się w 1914 roku do Oleksianki z Julianną Dzięcioł córką Wawrzyńca i Magdaleny Całka i mieli syna Władysława; Weronika w 1923 roku wyszła za Władysława Sabaka na kolonię 13;  Władysław założył rodzinę w Borowiu, a Dominik z Władysławą Łodyga pozostali na kolonii 20; zaś najmłodszy Jan ożenił się w 1943 roku z Walerią Niedek córką Franciszka i Józefy Kaczorek do Wielgolasu i mieli dwoje dzieci Bernarda i Teresę.
Dominik Łuszkiewicz urodził się w 1901 roku, a w 1932 poślubił Władysławę Łodyga córkę Aleksandra i Weroniki Kowalskiej z kolonii 16, z którą mieli dwoje dzieci Kazimierza żonatego z Zofią Pietrasik i Jadwigę, która w 1958 roku poślubiła Szczepana Słodkiego.
Kazimierz Łuszkiewicz  z Zofią Pietrasik ze Stawku poślubioną w 1974, roku córką Józefa i Marianny Goździewskiej, pozostali na kolonii 20 i mieli syna Andrzeja urodzonego w 1975 roku.

Jak zaznaczono przy omawianiu kolonii 17 prawdopodobnie ostatnia żona Henryka Pęśko - Franciszka Pazura, sprzedała tę kolonię Klemensowi Sabak i kupiła pół kolonii od Andrzeja Łuszkiewicza, który w tym czasie dzierżawił pół kolonii 19 i zamieszkała tu z córką Rozalią. Rozalia Pęśko w 1895 roku poślubiła Józefa Baranka z Chromina syna Karola i Marianny Mikos.
Józef Baranek z Rozalią Pęśko mieli 6-ro dzieci. Najstarszy Władysław ożenił się z Heleną Reda z Iwowego (Kresy) kolonia34 i mieli córkę Reginę zamężną z Józefem Rosą z kolonii 24.  Aleksandra Baranek poślubiła Józefa Nurzyńskiego z kolonii 27 i pozostała na ojcowiźnie. Z kolei Kazimiera Baranek wyszła za mąż za Aleksandra Gaska z Jażwin wdowca po Franciszce Sabak z kolonii 13 a najmłodsza Władysława Baranek w 1939 roku poślubiła Jana Soćko syna Walentego z kolonii 2.
Józef Nurzyński urodzony w 1898 roku z Aleksandrą Baranek mieli troje dzieci, z tym że najmłodsze zmarło w dzieciństwie. Najstarsza Emilia Nurzyńska wyszła w 1950 roku za mąż za Jana Sabaka z kolonii 13 i pozostali na kolonii, natomiast syn Stanisław założył rodzinę w Kraśniku.