Wielgolas wzmiankowany był po raz pierwszy w początkach XVI wieku. W 1540r. nazwę zapisano
Vyelkijlasz, w 1565r. - Wielki Lasz, w 1576r. Wielkilas, w 1613 - Wielkilasz,
w 1660r. - Wielgolas, następnie w 1765r. -Wielkolas, 1789r. - Wielgolasz. Nazwa
na przestrzeni stuleci nie ulegała zasadniczym zmianom. Odnosiła się do wielkich lasów,
rozciągających się dookoła małej, założonej na ich skraju wioski.
Już w połowie XVI wieku istniał w Wielgolesie folwark a na terenie dóbr Wielgolasu
znajdował się młyn i karczma.
Przy drodze z Wielgolasu do Budek Wielgoleskich stało trzy krzyże prawdopodobnie na upamiętnienie
ofiar powstań, tam też było drzewo na którym, wg podań, miała się objawić Matka Boska
idącym do pracy w folwarku ludziom.
Przybywały tu każdego roku pielgrzymki szukające
pomocy w cierpieniach i pocieszenia w niedoli u Matki Bożej Łaskawej.
W maju 1930r. po nabożeństwie przy trzech krzyżach
postanowiono aby na cudownym miejscu postawić kapliczkę. Ludzie zadeklarowali
dobrowolne datki na ten cel, materiał potrzebny na budowę i obiecali, że wykonają różne prace.
Poświęcenie fundamentów kapliczki nastąpiło dnia 29 czerwca 1931r, kiedy to do Wielgolasu
przybyły liczne pielgrzymki, m.in. z Latowicza, Garwolina i Siennicy. Dnia 13 września na
różaniec do Wielgolasu przybyło w kompaniach z różnych nawet odległych stron około 6000 ludzi.
Dnia 9 sierpnia 1932r. sporządzono akt hipoteczny daro
wizny u rejenta w Warszawie.
Państwo Wyleżyńscy przekazali pod kaplicę 2040 m2 ziemi.
Komisja Architektoniczna i Władze Wojewódzkie zatwierdziły plany budowy kaplicy sporządzone przez inż.
Michała
Sławińskiego
W 1933r. Kuria metropolitarna Warszawska wydała
zezwolenie na odprawianie Mszy Świętej
raz w miesiącu na tarasie kaplicy. Prace wykończeniowe zostały zakończone w 1934r.
Na ścianach kaplicy zjawienia
znajdują się ludowe malowidła, przedstawiające epizody, które miały miejsce w XIX wieku
w Wielgolesie. Na jednej ze ścian wykonany jest opis wyjaśniający, że "Kaplica zawiera drzewo,
na którym zjawiła się Matka Boża idącym do pracy w folwarku ludziom.
Fakt ten przedstawia
obraz z lewej strony. Obraz na ścianie po stronie prawej zawiera pierwszy cud - uzdrowienie przy studzience,
przez obmycie wodą." Jak mówią miejscowi ludzie, freski na ścianach kaplicy
w pełni oddają wydarzenia, które miały miejsce w Wielgolesie.
Kaplica pw. Matki Boskiej Łaskawej wzniesiona w latach 1931-1934, wg projektu arch. Michała
Sławińskiego zapoczątkowała proces utworzenia tu odrębnej parafii.
W końcu 1950 roku rozpoczęte zostały starania o wyłączenie Wielgolasu i sąsiednich wiosek z parafii
Latowicz i utworzenie nowej parafii. Kuria Metropolitarna w Warszawie wydała już
dn.15.XII.1950r. pismo oznaczone numerem
A.6424, w którym przychyliła się do
prośby
mieszkańców Wielgolasu i sąsiednich wiosek, zezwalając na utworzenie tu parafii.
Datę tę można uznawać za początek
istnienia parafii Wielgolas. Dekret erekcji parafii
(nr.4102) podpisany został przez ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego dopiero w dniu 27 lipca
1952r.
Kościół parafialny wzniesiono w latach 1957-1961 wg. projektu architekta
Zygmunta
Konarzewskiego. Wybudowany został dzięki staraniom ks. Wacława Korysia oraz okolicznej
ludności przy znaczącej pomocy ludności Grójca poprzedniej parafii ks. Korysia. Świątynia
liczy 31,9 m długości 19,1 m szerokości, wysokość do szczytu dachu wynosi 17,9 m,
zaś wieża ma 6m wysokości.
Do parafii, poza Wielgolasem należały wioski: Borówek, Transbór i Budy Wielgoleskie.