Tomasz Gajowniczek i Anastazja
Rodzinę w Lalinach
założył Tomasz Gajowniczek urodzony ok.
1720 roku żonaty z Anastazją. Z małżeństwa tego ustalono 5-ro dzieci.
Jan Gajowniczek, najstarszy syn Tomasza, poślubił w 1781 roku Zuzannę Pazura z którą mieli 6-ro dzieci.
Syn
Grzegorz Gajowniczek w 1813 roku ożenił się z Klarą
Pieniak, z którą w Lalinach miał 9-ro dzieci. Córka
Monika Gajowniczek
w 1836 roku poślubiła Wojciecha Sabaka z Redzyńskiego i wkrótce w 1842 roku
zmarła bezdzietnie.
Magdalena Gajowniczek w 1851 roku poślubiła
Józefa Zawłockiego z Dębego i w Budziskach mieli 5-ro dzieci. Najmłodsza
Marianna Gajowniczek wyszła w 1855 roku za Antoniego Zbojnę z Brzusko
Woli, syna Łukasza i Marianny Pasik.
Wiktoria Gajowniczek , córka Jana, w 1823 roku poślubiła Ludwika
Duszyńskiego z Dębego i w Dębem mieli córkę Ewę i syna Antoniego.
Piotr Gajowniczek , drugi syn Jana, w 1823 roku ożenił się z Marianną Rogala
z Iwowego i w Lalinach mieli troje dzieci. Najstarsza z nich
Łucja Gajowniczek w
1839 roku poślubiła Wojciecha Sandomierskiego z Brzusko Woli i miała z nim 9-ro
dzieci, a po jego śmierci poślubiła w 1860 roku Jana Pęśko z Lalin i mieli
jeszcze w Lalinach troje dzieci.
Zob kolonia 03.
oraz
rodziny Sandomierski.
Konstancja Gajowniczek , córka Tomasza, w 1780 roku poślubiła Walentego Jesienia z
Budzisk i mieli tam 7-ro dzieci.
Zob. rodziny Jesień.
Zofia Gajowniczek , druga córka Tomasza, z kolei poślubiła w 1788 roku Jana Domonia z Wężyczyna
i mieli tu 5-ro dzieci.
Kolejna córka Tomasza,
Rozalia Gajowniczek w 1792 roku poślubiła Jana Pazurę i mieli w
Lalinach syna
Leona Pazurę, który z kolei w 1823 roku
ożenił się z Marianną Śluzek z Lalin i mieli 6-ro dzieci, a następnie w 1842
roku poślubił Cecylię Kowalską z Redzyńskiego.
Stanisław Gajowniczek, najmłodszy syn Tomasza, w 1791 roku ożenił się z
Elżbietą Łodyga z Lalin i mieli w Lalinach 7-ro dzieci. Ich syn
Marek
Gajowniczek w 1812 roku ożenił się z Elżbietą Dzięcioł z
Redzyńskiego i mieli córkę Franciszkę, która zmarła w dzieciństwie. Kolejny
Bonifacy Gajowniczek w 1817 roku ożenił się z Katarzyną
Urbanek z Lalin i mieli tu 5-ro dzieci. Najstarszy syn Bonifacego,
Szymon Gajowniczek
w 1862 roku ożenił się z Marianną Królak z Zabiela, córką Stanisława i Marianny
Budziak. Drugi z synów Bonifacego,
Bartłomiej Gajowniczek w 1849
roku ożenił się z Weroniką Pazura z Lalin i w Iwowem mieli syna Ludwika i
córkę Mariannę.
Jan Gajowniczek , trzeci z synów Stanisława, w 1819 roku ożenił się z Marianną Pęśko z
Lalin i mieli tu syna Juliana, który zmarł w dzieciństwie i córkę
Honoratę
Gajowniczek, która w 1848 roku wyszła za mąż za Wincentego Osiaka z
Jaźwin i w Lalinach mieli 7-ro dzieci. Ich syn
Franciszek Osiak
poślubił Mariannę Koronka
z Czyżkowa p. Garwolin i na Lalinkach mieli 6-ro dzieci.
Zob. ogród 09.
Szczegółowe dane gałęzi:
Tomasza Gajowniczka i Anastazji.
Bartłomiej Gajowniczek i Anna Reda
Bartłomiej Gajowniczek zmarł prawdopodobnie w okresie, z którego zaginęły
księgi, w związku z czym nie można ustalić przybliżonej daty urodzenia i wieku,
ale po wieku żony można domniemywać, że urodził się w latach 20-tych XVIII
wieku. Bartłomiej w 1756 roku poślubił Annę Reda i w Strachominie mieli 4-ro
dzieci, z których dwoje zmarło w dzieciństwie, natomiast syn Łukasz założył
rodzinę.
Łukasz Gajowniczek, syn Bartłomieja w 1777 roku poślubił Katarzynę
Paśnik i w Strachominie mieli 8-ro dzieci, z których troje zmarło w dzieciństwie
zaś syn Rafał założył rodzinę w Strachominie. Rafał Gajowniczek w 1810
roku ożenił się z Franciszką Michna i w Strachominie mieli 7-ro dzieci, z
których Dionizy i Magdalena założyły rodziny.
Dionizy Łukasz Gajowniczek w 1836 roku ożenił się z
Julianną Gajowniczek córką Mikołaja i Magdaleny Kusio (patrz wyżej rodziny
Stefana Gajowniczka) ale nie mieli dzieci, następnie Dionizy w 1843 roku ożenił
się z Katarzyną Wrzodek z Kochan córką Feliksa i Antoniny Kosut i mieli córki
Monikę i Mariannę oraz syna Andrzeja. Monika Gajowniczek w 1875
roku poślubiła Józefa Obłozę z Kozłowa i w Oleksiance mieli 5-ro dzieci. Ich
córka Anna Obłoza w 1906 roku poślubiła Franciszka Gaładyka z
Lalin i w Strachominie mieli synów Jana i Ludwika.
Magdalena Gajowniczek , córka Bartłomieja, w 1836 roku poślubiła
Pawła Zwierza z Borówka syna Daniela i Brygidy Wójcik i w Borówku mieli 5-ro
dzieci. Ich syn Kacper Zwierz w 1861 roku ożenił się z Marcjanną Olko z
Kamionki, zaś drugi syn Antoni Zwierz w 1862 roku poślubił Urszulę Dżbik
z Łomnicy, następnie w 1894 roku ożenił się ponownie z Franciszką Gajowniczek ze
Strachominia córką Jana i Agnieszki Stosio. (Zob. wyżej rodziny Stefana
Gajowniczka).
Szczegółowe dane gałęzi:
Bartłomieja Gajowniczka i Anny Reda.
Franciszek Gajowniczek
Omawiając Gajowniczków warto zamieścić dane dotyczące Franciszka
Gajowniczka, za którego w Oświęcimiu oddał życie Maksymilian
Kolbe, gdyż w publikacjach podawane są różne daty.
Franciszek Gajowniczek urodził się 01.11.1901 roku w
Strachominie parafii Latowicz syn Jana Gajowniczka i
Marianny z Rozwów, chrzest przyjął w Latowiczu 10.11.1901 roku.
Dnia 21.07.1926 roku poślubił Helenę Demidowicz w kościele
parafialnym w Rawie. Mieli synów Bogdana i Juliusza,
którzy zginęli 17.01.1945 roku w czasie bombardowania Rawy
Mazowieckiej. Franciszek był sierżantem wojska polskiego i brał
udział w kampanii wrześniowej 1939 roku. Po kapitulacji twierdzy
Modlin 28.09.1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli, skąd
uciekł w październiku i wraz z kolegami próbowali przedostać się
na Węgry. Wydany w Słowacji w ręce gestapo przebywał w więzieniu
w Zakopanem, następnie w Tarnowie i od 08.09.1940 roku do
25.10.1944 roku w Oświęcimiu - nr obozowy 5659, skąd został
przetransportowany do Sachsenhausen. Tam w maju 1945 został
uwolniony przez Amerykanów. Przebywał krótko w Lubece i
Szczecinie i w październiku 1945 roku wrócił do Rawy.
Ostatecznie wraz z żoną osiadł w Brzegu nad Odrą. Zmarł
13.03.1995 roku i został pochowany wśród zakonników w
Niepokalanowie.