Rodzina Jakuba Kwiatkowskiego i Katarzyny Michalskiej oraz ich następców na kolonii 30

 

Rodzina Kwiatkowskich przybyła z Długokątów w powiecie Rawskim i zasiedliła omawianą kolonię 30 i kolonię 34 na Kresach (Iwowe). Zob. rodzina Jana Kwiatkowskiego.
Jakub Kwiatkowski urodził się ok. roku 1820 w Skierniewicach, a jego żona Katarzyna Michalska ok. roku 1830 w Długokątach. Jakub z Katarzyną mieli 7-ro dzieci. Syn Jan ożenił się z Katarzyną Lendzion z którą miał dwoje dzieci a następnie z Dorotą Wiechetek z Lalin, córką Jana i Marianny Bogusz, z którą miał 4-ro dzieci. Z kolei córka Franciszka Kwiatkowska poślubiła w 1887 roku Piotra Rechnio z Oleksianki. Syn Antoni Kwiatkowski w 1894 roku ożenił się z Rozalią Gajowniczek ze Strachomina, córką Grzegorza i Anny Reda, gdzie urodził się im syn Jan. Najmłodsza córka Aleksandra Kwiatkowska w 1889 roku wyszła za Mikołaja Pasika z Jamielnego, syna Łukasza i Józefy Osiak.
Dalsze losy tej kolonii nie są wyjaśnione. Została ona podzielona na dwie części. Jedną po Janie Kwiatkowskim prawdopodobnie kupił około roku 1897 Ignacy Lorentowicz z Latowicza a na drugiej pozostała Franciszka Kwiatkowska z Piotrem Rechnio.
Ignacy Lorentowicz około roku 1900 sprzedał półkolonię Gołędowskiemu i Lutemu, którzy założyli tu rodziny.

Walenty Gołędowski z Iwowego i Anna Kaczorek z Kresów kolonia 36 założyli tu rodzinę w 1902 roku. Rodzina Gołędowskich wywodzi się z Redzyńskiego.  Najstarszym znanym przodkiem jest Krzysztof Dołęgowski, który w 1778 roku poślubił Petronellę Całka i założyli rodzinę w Redzyńskiem. Zob. rodziny Krzysztofa Dołęgowskiego. Syn Krzysztofa - Sebastian z Honoratą Olko kontynuowali rodzinę w Redzynskiem, natomiast syn Sebastiana - Piotr, który w 1822 roku ożenił się z Teresą Kosut z Iwowego, założył rodzinę w Iwowem. Jego dwoje z sześciorga dzieci przyjęło nazwisko Gołędowski i wszystkie z pięciorga jego dzieci z drugiego małżeństwa z Marianną Skorupa otrzymało nazwisko Gołędowski. Syn z drugiego małżeństwa Franciszek Gołędowski ożeniony z Franciszką Dzięcioł z Iwowego, a następnie z Julianną Kowalską z Lalin córką Ambrożego z kol. 22 miał z pierwszego małżeństwa 6-ro dzieci i z drugiego 7-ro. Najstarszy syn z pierwszego małżeństwa Walenty z Anną Kaczorek zasiedlili omawianą tu kolonię. Franciszkowi najstarszy Walenty urodził się w wieku 21 lat, zaś najmłodsza Weronika w wieku 65 lat. Omawiany tu Walenty urodził się w 1977 roku i w 1902 poślubił Annę Kaczorek, natomiast w 1911 roku kolejnemu synowi z drugiego małżeństwa z Julianną Kowalską również nadano imię Walenty, który w 1937 roku ożenił się z Henryką Świątek ze Strachomina, a następnie w 1945 roku z Heleną Otylią Świątek z Lalin, córką Jana i Franciszki Łodygi z kolonii 9. Walenty z Anną Kaczorek mieli troje dzieci z których syn Franciszek pozostał na gospodarstwie.
Franciszek Gołędowski urodzony w 1915 roku poślubił w 1940 roku Kazimierę Małecką z Budzisk, córkę Pawła i Zofii Wójcik i mieli dwie córki. Starsza Zofia poślubiła w 1967 roku Jana Rechnio z Oleksianki, syna Bolesława i Marianny Baran, zaś młodsza Jadwiga poślubiła w 1970 roku Mieczysława Rosę z kolonii 24 i pozostali na gospodarstwie.
Mieczysław Rosa z Jadwigą mieli syna Pawła i córki Małgorzatę i Jolantę.

Szczepan Luty z Weroniką Bartosiewicz jak wspomniano osiedlili się na tej kolonii około 1900 roku. Szczepan Luty urodzony około 1876 roku z Weroniką mieli w Lalinach 8-ro dzieci. Na gospodarstwie pozostał syn Piotr.
Piotr Luty urodzony w 1909 roku ożenił się z Zofią Kaczorek i mieli dwóch synów Tadeusza i Jana. Tadeusz założył rodzinę w Wesołej pod Warszawą, natomiast Jan pozostał na ojcowiźnie.
Jan Luty urodzony w 1936 roku poślubił Krystynę Wysokińską, z którą mieli dwoje dzieci Małgorzatę i Andrzeja. Małgorzata w 2003 roku poślubiła Dariusza Chmurzyńskiego ze Zwolenia, syna Bogdana i Elżbiety Cieślakowskiej.

Piotr Rechnio urodzony w 1885 roku w Oleksiance jak wspomniano poślubił w 1887 roku Franciszkę Kwiatkowską, córkę Jakuba i założył rodzinę Rechniów w Lalinach. Piotr Rechnio miał 6-ro dzieci. Najstarsza córka Marianna urodzona w 1888 roku poślubiła w 1910 roku Wojciecha Szczepanika z Jamielnego, syna Józefa i Anny Reda i mieli 11-ro dzieci. Najmłodszy Wincenty pozostał na gospodarstwie.

Powrót do ogólnej strony kolonii